Papa had deze ochtend weer een foutje gescoord…
We moesten op tijd op school geraken, dus spoorde ik Marjolein aan om sneller uit de auto te stappen. Ze bleef maar treuzelen… maar dat had uiteraard een reden! Recapitulatie van het gesprek: “Allez Marjoleintje, stap nu uit zodat we naar de school kunnen lopen!”. “Maar papa, hier ligt allemaal gesmolten sneeuw, da’s vies.” “Marjolein, in hemelsnaam, je hebt je regenbotten aan, die zijn daarvoor gemaakt.”
Toen kreeg ik een bedenkelijke blik toegeworpen en klonk er een zucht. “Papa, dit zijn wel mijn regenbotjes met hartjes erop hé, die moeten proper blijven hoor!”. Papa toch… 🙂