Als mama-economen hun genen doorgeven aan hun dochters krijg je zware onderhandelingen bij de aankoop van een Furby. Marjolein krijgt hem op voorwaarde dat ze de helft (10 euro) betaalt. Een mondelinge overeenkomst wordt bereikt tot ieders tevredenheid. Furby belandt in Marjolein’s armen en begint direct te kirren.
Thuis wil broer de Furby ook vasthouden. De econoomgenen ruiken hun kans. Als je hem wil vast houden, moet je ook maar 5 euro betalen, dat is de helft van wat ik betaald heb, dus dat is eerlijk.
Mama sputtert tegen dat zij ook de helft betaald heeft en dus medezeggenschap heeft over de Furby.
Zonder aarzelen worden mama’s woorden van die ochtend herhaald: “mama, je hebt gezegd dat IK de Furby kreeg als ik de helft betaalde. Dat heb ik gedaan, dus is de Furby van mij en mag ik dus alleen beslissen;”
Tja, dan zijn we uitgepraat hé…
Mama
PS: bestaan er advocaten gespecialiseerd in zakgeld, uitgaansuren, kledingbudgetten en hoeveelheid snoep?