Met onze werkwoordsvervoegingen ging het de laatste weken wat minder, dus dachten papa & mama dat het tijd was om daar nog eens even wat op te oefenen. Wisten zij veel…
Zo ging het dan in de auto met oefeningen op de onvoltooid verleden tijd:
Mama: “Ik loop.” “Ik…?”
Kindjes: “liep!”
Mama: “Ik speel.” “Ik…?”
Kindjes: “speelde!”
Maar toen kwam er plots een moeilijke!
Mama: “Ik kom.” “Ik…?”
Maxim dacht even na en lanceerde een eerste kanonskogel: “Ik ben gekomen!”.
Dju!Niet helemaal correct, maar mama & papa hadden er toch niet direct van terug.
Waarop Marjolein onmiddellijk: “Ik ga komen!”
Neen… dat was nog steeds niet wat we zochten, dus papa dacht even slim te zijn door een hint te willen geven: “Neen kindjes, we zoeken niet de vervoeging voor wanneer je gaat komen, maar voor wanneer je al gekomen bent.”
Waarop Marjolein ogenblikkelijk riep: “Dan ben ik er al!”
Tjah papa… nu weer aan jou 🙂
Kusjes van je slimme bengeltjes xxx
M&M