Sinds het beertje in zijn grote bed slaapt, heeft hij af en toe een nachtelijk kusje en knuffeltje van mama nodig. Daarna vertelt mama dat iedereen slaapt: papa slaapt, zusje slaapt, oma slaapt, Ruby slaapt, en nu moet het beertje ook terug flink gaan slapen. Gerustgesteld dat al zijn favorieten slapen, legt hij zijn blonde krulletjes terug op het kussen en slaapt gelukkig verder.
Easy, dat kan papa ook!
Vorige nacht had zusje buikpijn wat gepaard ging met veel geween en lawaai, waardoor het beertje wakker werd. Papa ging het beertje troosten, terwijl mama zusje ging troosten en “toverdrankje” geven. Papa had zeer goed opgelet, dus zei vol overtuiging: zusje slaapt, mama slaapt en het beertje moet ook gaan slapen. Het werd effectief stil. Voor een volle 3 minuten… zolang had het beertje waarschijnlijk nodig om te bekomen van de verbazing over de nonsens die papa hem probeerde wijs te maken.
Daarna is mama hem gaan vertellen dat zusje ziek was en dat mama haar toverdrankje had gegeven en dat het nu terug stil zou zijn en hij ook moest gaan slapen.
Waarna de rust in huis terugkeerde…
Papa toch!
x Supermammy
PS: het beertje wenst hierbij officieel bezwaar aan te tekenen tegen het feit dat hij als een klein dommertje behandeld wordt en wenst als emotionele schadevergoeding morgenvroeg 3 chocoladekoeken ipv 1.