Mijn klein beertje, zo schattig, zo knuffelig, zo stoer, maar toch zo’n klein hartje. Ik smelt als neus tegen neus bij mij in bed wil slapen, als je knuffelt en dan je armpjes stevig rond mijn nek slaat en niet meer wil lossen, als je een film wil kijken, maar enkel bij mama op schoot… Ik ben zo trots als ik zie wat je al allemaal kan. Hoe je in sneltreinvaart leerde spreken, fietsen, zingen&dansen, spelletjes spelen, klimmen&springen … Hoe vrolijk je bent en hoe blij je door het leven fladdert. Hoe je met je schattige krullenbol en guitige streken iedereen doet glimlachen. Mijn stoere beer, met klein hartje… te groot voor een handje te geven op de trap of bij het oversteken, maar te klein om alleen de spoken in je kamer (en hoofdje) te trotseren. Bijna naar school. Voor de buitenwereld al een beetje groot, maar voor altijd mijn kleine beertje.
Dikke Knuffel&Kus, mama