Gisteren zijn we gaan zwemmen. De wildwaterbaan was zoals altijd dolle pret. Normaal houdt onze papa mij angstvallig vast. Maar na veel “zellef’s”, “loslaten”, “alleen doen” durfde hij mij eindelijk loslaten.
Ik bleef wel nog dicht in de buurt; voor als hij te bang zou worden 🙂
Nadat mama 3 keer kopje ondergegaan was leek het ons veiliger om haar onder begeleiding van broertje in het peuterbadje te zetten 😉
Zeemeermin Marjolein
PS: broertje perfectioneerde zijn “achteruitkoprolvandeglijbaan” waarna 3 moeders afgevoerd moesten worden wegens een klein hartinfarct.