Grote leiders worden soms misbegrepen. Soms is het gewone volk er nog niet klaar voor. Dan worden de geniale ideeën geïnterpreteerd als ‘luiheid’, ‘ongehoorzaamheid’, ‘leugenachtigheid’ en andere concepten totaal niet passend bij grote leiders. In mijn verkiezingscampagne beloofde ik de living op te ruimen, terwijl het gewone volk de slaapkamers moest opruimen. Regelmatig riep het volk van boven: “ben je aan het opruimen”. “Ja!” riep ik dan terug. De waarheid en niets dan de waarheid, want ik had een kussen op zijn plaats gelegd, was er knus tegenaan gaan zitten met een dekentje over mij. Uiteraard om de meest efficiënte methode te bedenken om alle kussens terug in de zetel te krijgen. Dat er toevallig ook een film opstond, leidde tot misinterpretatie van mijn harde werken toen het gewone volk naar beneden kwam om mijn vorderingen te controleren. Ik werd volledig ten onrechte beschuldigd van luiheid en leugenachtigheid en ben als straf verbannen uit het grote bed. Vanaf nu moet ik mijn nachten doorbrengen in een klein en koud bed. Brr…
Ach, het gewone volk was nog niet klaar voor een grote leider als ik
“Extract uit: memoires van de grootste leider van de 21ste eeuw: Maximus de Grote”