De eerste hormonen zijn wakker geworden bij onze dochter.
Puistjes ontsieren haar mooie snoetje, het slaapritme verlegt zich naar ‘niet naar en niet uit bed kunnen’, een borst probeert zich te vormen. Dat laatste is pijnlijk.
Helemaal als je dan te horen krijgt dat dat wel enkele maanden kan duren vooraleer dat niet meer pijn doet.
Je zou denken dat de borstloze ouder zich wijselijk buiten dit onderwerp zou houden. Tenslotte, welke verstandige commentaar kan je hierop geven als je zelf geen borsten hebt?
Papa opende echter zijn mond en sprak toen deze woorden: later zal je wel blij zijn met borsten.
“Ah, voor de mannen dus” antwoordde onze vroegrijpe puber.
Ik ben nu al benieuwd welk advies papa zal klaarhebben over tampons en de eerste menstruatie 🙂
Mama