Goed, thanks… We zijn even stil geweest.
Een burn-out bij mama, een moeilijk schooljaar bij Marjolein… we hadden even andere beslommeringen dan postjes schrijven waarin we lachen met de immer goedbedoelde, doch hilarische acties van papa, onze erg schattige, doch ook erg domme hond, ons Duracell konijn Marjolein en het tere beertje.
Maar kijk (en lees) er is weer ruimte in mama’s hoofd om te lachen en te schrijven.
Met speciale dank aan onze papa om capriolen uit te halen die wel héél erg riepen om vereeuwigd te worden.
Mama