Af en toe krijgt mijn mama van die maffe ideeën. Dan klinken er wangeluidjes als “beter luisteren”, “flinker zijn”, … brrrr. Direct in de kiem smoren denk ik dan. Voor zulke gelegenheden heb ik de “beertje-to-the-rescue-moves”. Ik wacht tot papa iets doms doet zoals mama uit bed willen trekken. Bij het eerste gilletje van mama roep ik: “ik kom eraan mama”. Storm naar boven. Geef mama direct veel kusjes. Vraag waar het pijn doet. Geef daar nog eens veel kusjes. Vraag wie haar heeft pijn gedaan en wijs papa streng doch rechtvaardig terecht met de woorden: “dat mag je niet meer doen papa!”. En mama is weer helemaal fan van haar stoere zoon. Tja, dat noemen ze: inpakken, strikje er rond, klaar.
Maxxxim
PS: papa, vanaf september start ik met een nieuwe cursus “mama inpakken”. Je kan nog inschrijven.